Erytrozyna
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ogólne informacje | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wzór sumaryczny | C20H6I4Na2O5 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Masa molowa | 879,86 g/mol | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Wygląd | ciemnoczerwony proszek[1] | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Identyfikacja | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Numer CAS | 16423-68-0 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
PubChem | 12961638 | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Podobne związki | fluoresceina | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa) | ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Erytrozyna, sól sodowa tetrajodofluoresceiny (E127) – organiczny związek chemiczny, wiśniowoczerwony smołowy barwnik spożywczy.
Zastosowanie
Stosowana jako barwnik spożywczy, np. w owocach konserwowych i koktajlowych, osłonkach (kiszkach) kiełbas, herbatnikach i ciastach w proszku. Zakazana w niektórych krajach[2].
Inne zastosowania
Tusze do drukowania, tabletki i pasty do zębów, kosmetyki (np. róż) oraz lekarstwa[2].
Stosowana jest też do barwienia preparatów w mikrobiologii oraz jako sonda fosforescencyjna w badaniach białek[3].
Zagrożenia
Może powodować typowe dla barwników azowych działania niepożądane oraz światłowstręt i trudności w nauce. Wpływa na wątrobę, serce, tarczycę, płodność i żołądek. W zwiększonych stężeniach (niestosowanych w żywności) zakłóca metabolizm jodu[4].
Nie jest klasyfikowana jako możliwy czynnik rakotwórczy dla ludzi wg kryteriów IARC[5].
Dopuszczalne dzienne spożycie wynosi 0,1 mg/kg ciała[4].
Przypisy
- ↑ a b c Erytrozyna. [martwy link] The Chemical Database. Wydział Chemii Uniwersytetu w Akronie. [dostęp 2012-08-08]. (ang.).[niewiarygodne źródło?]
- ↑ a b Bill Statham: E213: Tabele dodatków i składników chemicznych. Warszawa: Wydawnictwo RM, 2006, s. 336. ISBN 978-83-7243-529-3.
- ↑ Erythrosine B ( C.I. 45430). Chemicalland21. [dostęp 2014-01-11].
- ↑ a b E127: Erytrozyna. (pol.). E127: Erythrosine. Food-Info.net. [dostęp 2014-01-11]. (ang.).
- ↑ Erytrozyna B, sól sodowa (nr E8886) – karta charakterystyki produktu Sigma-Aldrich (Merck) na obszar Polski.
- p
- d
- e
|
- Catalana: 0103935