Stout ST
Dane podstawowe | |||
Państwo | Stany Zjednoczone | ||
---|---|---|---|
Producent | Stout Metal Airplane Co. | ||
Konstruktor | William Bushnell Stout, George H. Prudden | ||
Typ | samolot torpedowy | ||
Konstrukcja | górnopłat o konstrukcji metalowej | ||
Załoga | 2 | ||
Historia | |||
Data oblotu | 25 kwietnia 1922 | ||
Dane techniczne | |||
Napęd | 2 silniki Packard V-1237 | ||
Moc | 335 KM (246 kW) (każdy) | ||
Wymiary | |||
Rozpiętość | 18,29 m | ||
Długość | 11,28 m | ||
Wysokość | 4,2 m | ||
Powierzchnia nośna | 73,39 m² | ||
Masa | |||
Własna | 2974 kg | ||
Startowa | 4453 kg | ||
Osiągi | |||
Prędkość maks. | 177 km/h | ||
Pułap | 3048 m | ||
Zasięg | 620 km | ||
Dane operacyjne | |||
Uzbrojenie | |||
1 karabin maszynowy kal. 7,62 mm, 1 torpeda o masie 832 kg | |||
Użytkownicy | |||
Stany Zjednoczone | |||
|
Stout ST (ST-1) – amerykański samolot torpedowy z okresu międzywojennego, pierwszy amerykański samolot wojskowy o konstrukcji całkowicie metalowej.
Historia
W 1921 roku w amerykańskiej wytwórni Stout Metal Airplane Co., która wcześniej zajmowała się budową eksperymentalnych jednopłatowych samolotów o konstrukcji metalowej, opracowano na zlecenie amerykańskiego lotnictwa morskiego samolot torpedowy, który otrzymał oznaczenie ST. Był to górnopłat o konstrukcji całkowicie metalowej i był to pierwszy amerykański samolot tego typu o takiej konstrukcji. Samolot miał startować z lotnisk naziemnych, lecz przewidywano również wyposażenie go w pływaki aby mógł startować z wody.
Prototyp samolotu był gotowy w 1922 roku i jego pierwszy lot odbył się w dniu 25 kwietnia 1922 roku. W czasie tego lotu samolot uległ awarii. Wtedy też wycofano się z dalszych prac nad nim, a firma, której groziło bankructwo, weszła w skład koncernu Ford.
Użycie w lotnictwie
Prototyp samolotu ST-1 wykonał tylko jeden lot, w czasie którego samolot uległ awarii.
Opis techniczny
Samolot ST-1 był górnopłatem o konstrukcji całkowicie metalowej. W przedniej części kadłuba znajdowała się kabina załogi, z przodu miejsce dla pilota, za nim obserwatora - strzelca pokładowego. Samolot posiadał podwozie klasyczne, stałe, przewidywano również montowania w nim pływaków.
Napęd stanowiły dwa silniki typu Packard V-1237, 12-cylindrowe, rzędowe, chłodzone cieczą. Silniki były umieszczone w gondolach na skrzydłach po obu stronach kadłuba.
Samolot był uzbrojony w 1 ruchomy karabin maszynowy kal. 7,62 mm umieszczony w kabinie obserwatora. Pod kadłubem miał zamocowane uchwyty do mocowania torpedy o masie 832 kg.
Bibliografia
- E.R. Johnson: United States Naval Aviation, 1919–1941. Jefferson, North Carolina: McFarland & Company, Inc., Publishers, 2011, s. 18-19. ISBN 978-0-7864-4550-9. (ang.).