Sara Stridsberg
Data i miejsce urodzenia | 29 sierpnia 1972 | ||
---|---|---|---|
Narodowość | szwedzka | ||
Język | |||
Alma Mater | Uniwersytet w Uppsali | ||
Dziedzina sztuki | literatura | ||
|
Sara Stridsberg (ur. 29 sierpnia 1972 w Solna) – szwedzka pisarka, dramaturg i tłumaczka. Laureatka m.in. Nagrody literackiej Rady Nordyckiej w 2007 roku za powieść Drömfakulteten. Od 2016 do 2018 roku była członkiem Akademii Szwedzkiej.
Życiorys
Studiowała socjologię, historię idei i prawo na Uniwersytecie w Uppsali oraz w Strasburgu. Studia prawnicze ukończyła w 1998 roku w Uppsali, nigdy jednak nie pracowała w zawodzie prawnika. Zainspirowana twórczością m.in. Elfriede Jelinek, Marguerite Duras, Birgitty Trotzig wybrała karierę literacką. Związała się z feministycznym czasopismem społeczno-kulturalnym Bang, gdzie ukazywały się jej teksty. W 2003 roku, w związku z przeżyciami i obserwacjami związanymi z podróżą do Kambodży, przełożyła na język szwedzki SCUM Manifesto amerykańskiej radykalnej feministki Valerie Solanas[1].
Debiutowała w 2004 roku powieścią Happy Sally. W 2006 roku wydała przełomową w jej karierze powieść Drömfakulteten (przekład polski: Fakultet marzeń, Warszawa 2009), opowiadającą w fikcyjny sposób o życiu Valerie Solanas, autorki SCUM Manifesto. Powieść została wyróżniona w 2007 roku Nagrodą literacką Rady Nordyckiej[2] i nominowana do nagrody literackiej Augustpriset[1].
We wrześniu 2006 roku w Dramaten w Sztokholmie miała miejsce prapremiera debiutanckiej sztuki Valerie Solanas ska bli president i Amerika. W marcu 2009 roku wystawiono kolejną sztukę, Medealand, opartą na klasycznej tragedii Eurypidesa. W styczniu 2012 roku dramaty Sary Stridsberg zostały wydane w zbiorze Medealand och andra pjäser, nominowanym do Augustpriset. Pół roku później miała premierę sztuka Dissekering av ett snöfall, w której znalazły się elementy zaczerpnięte z biografii królowej Krystyny[1].
W 2010 roku wydała powieść Darling River zainspirowaną powieścią Lolita Vladimira Nabokova. Powieść została nominowana do Augustpriset. W 2014 roku Sara Stridsberg została po raz czwarty nominowana do tej nagrody za wydaną we wrześniu tego roku powieść Beckomberga. Ode till min familj[1].
13 maja 2016 roku została wybrana do Akademii Szwedzkiej, gdzie zastąpiła Gunnel Vallquist na krześle nr 13[3]. Z udziału w pracach i spotkaniach Akademii zrezygnowała 28 kwietnia 2018 roku[4].
Twórczość
Powieści
- 2004: Happy Sally (wyd. pol.: Happy Sally, 2006)
- 2006: Drömfakulteten (wyd. pol.: Fakultet marzeń, 2009)
- 2010: Darling River
- 2014: Beckomberga. Ode till min familj
Sztuki teatralne
- 2006: Valerie Solanas ska bli president i Amerika
- 2009: Medealand
- 2012: Dissekering av ett snöfall
- 2012: Medealand och andra pjäser (zbiór)
- 2015: Beckomberga
- 2015: Konsten att falla
- 2016: American Hotel
Przekłady na język szwedzki
- 2003: Valerie Solanas, SCUM manifest
- 2006: Sarah Kane, Bombad
- 2007: Sam Shepard, Hem till gården
Inne
- 1999: Juristutbildningen ur ett genusperspektiv
- 2002: Det är bara vi som är ute och åker: intervjuer från Fårö och Fårösund
- 2012: Mamman och havet (ilustracje Anna-Clara Tidholm)
Nagrody i wyróżnienia
- 2004: Stipendium ur Gerard Bonniers donationsfond
- 2004: Sveriges Essäfonds pris
- 2006: Aftonbladets litteraturpris
- 2007: Nagroda literacka Rady Nordyckiej za Drömfakulteten
- 2007: Albert Bonniers stipendiefond för yngre och nyare författare
- 2008: Gustaf Frödings stipendium
- 2009: Alfhildpriset
- 2010: Tidningen Vi:s litteraturpris
- 2011: De Nios Vinterpris
- 2012: TCO:s kulturpris
- 2013: Nagroda Doblouga
- 2015: Wielka Nagroda Towarzystwa Dziewięciu
- 2015: Nagroda Aniary
- 2015: Bernspriset
- 2016: Nagroda literacka Towarzystwa Selmy Lagerlöf
- 2019: Nagroda Szwedzkiego Radia za Powieść[5]
Przypisy
- ↑ a b c d Jan Arnald: Stol nr 13 – Sara Stridsberg. Svenska Akademien. [dostęp 2019-05-08]. (szw.).
- ↑ 2007 Sara Stridsberg, Sweden: Drömfakulteten. Nordic Council Literature Prize. [dostęp 2016-12-28]. (ang.).
- ↑ Ny ledamot i Svenska Akademien. Svenska Akademien. [dostęp 2018-04-28]. (szw.).
- ↑ Sara Stridsberg lämnar Akademien. SVT Nyheter. [dostęp 2018-04-28]. (szw.).
- ↑ Sveriges Radios Romanpris 2019 till Sara Stridsberg [online], Bonnier Audio [dostęp 2020-05-29] .
Linki zewnętrzne
- Publikacje w katalogu Libris
- Sara Stridsberg na stronie wydawnictwa Albert Bonniers Förlag
- Prezentacja na stronie Stiftelsen Selma Lagerlöfs Litteraturpris. kulturveckanisunne.se. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-08-16)].
- p
- d
- e
- Fotel #1 – Anna Williams (od 2019)
- Fotel #2 – Nina Burton (od 1994)
- Fotel #3 – Jonas Ellerström (od 2017)
- Fotel #4 – Kerstin Ekman (od 1993)
- Fotel #5 – Gunnar Harding (od 1993)
- Fotel #6 – Sara Stridsberg (od 2021)
- Fotel #7 – Niklas Rådström (od 1995)
- Fotel #8 – Madeleine Gustafsson (od 1999)
- Fotel #9 – Johan Svedjedal (od 1995)
Fotel #1 |
|
---|---|
Fotel #2 |
|
Fotel #3 |
|
Fotel #4 |
|
Fotel #5 |
|
Fotel #6 |
|
Fotel #7 |
|
Fotel #8 |
|
Fotel #9 |
|
Przyznawane corocznie | |
---|---|
Przyznawane nieregularnie | |
Nieprzyznawane |