Di-ethylzink

Di-ethylzink
Structuurformule en molecuulmodel
Structuurformule van di=ethylzink
"Ball and stick"model van di-ethylzink
Algemeen
Molecuulformule	${\displaystyle {\ce {C4H10Zn}}}$ ${\displaystyle {\ce {(C2H5)2Zn}}}$
IUPAC-naam	di-ethylzink
Molmassa	123,50 g/mol
SMILES	CC[Zn]CC
CAS-nummer	557-20-0
PubChem	11185
Wikidata	Q420423
Beschrijving	Kleurloze vloeistof
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen
Gevaar[1]
H-zinnen	H225 - H250 - H260 - H302+H312+H332 - H314 - H410
P-zinnen	P210 - P222 - P223 - P231+P232 - P233 - P240 - P241 - P242 - P243 - P260 - P264 - P273 - P280 - P301+P330+P331 - P302+P334 - P303+P361+P353 - P304+P340 - P305+P351+P338 - P310 - P321 - P335+P334 - P363 - P370+P378 - P391 - P402+P404 - P403+P235 - P405 - P422 - P501[2]
EG-Index-nummer	209-161-3
VN-nummer	1366
Fysische eigenschappen
Dichtheid	1,205 g/cm³
Smeltpunt	-28 °C
Kookpunt	117 °C
Oplosbaarheid in water	reageert g/L
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar).
Portaal    Scheikunde

Di-ethylzink, ${\displaystyle {\ce {(C2H5)2Zn}}}$, vaak afgekort tot DEZ, is een zeer pyrofore en reactieve stof, bestaande uit een zink-atoom waaraan 2 ethylgroepen gekoppeld zijn. Deze kleurloze vloeistof is een veel gebruikt reagens in de organische chemie. De stof is commercieel verkrijgbaar als zuivere stof of als oplossing in hexaan, heptaan of tolueen.

Synthese

Edward Frankland was de eerste die in 1848 de synthese van di-ethylzink beschreef als product van de reactie tussen joodethaan en zink.^[3][4] 16 jaar later publiceerde hij een verbeterde methode met di-ethylkwik als uitgangsstof.^[5] De huidige methode bestaat uit de reactie van een 1:1 mengsel van joodethaan en broomethaan dat met zink-koper-koppel (een bron van geactiveerd zink) reageert tot DEZ.

Externe link

• Demonstratie van de reactie van di-ethylzink in lucht: Video - University of Nottingham